پاسخ:

در اثبات حكومت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در زمان ظهور به آيات و روايات بسیاری مي‌توان تمسک كرد كه به برخي از آنها اشاره مي‌شود.

الف. «و نُريدُ اَن نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ استُضعِفوا فِي الاَرضِ و نَجعَلَهُم اَئمَّةً و نَجعَلَهُمُ الورِثين * و نمَكِّنَ لَهُم فِي الاَرض... » [1]

ما مي‌خواهيم بر مستضعفان زمين، منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم و حكومتشان را در زمين پابرجا سازيم...

حضرت امام علي (عليه السلام) در تفسير آيه ياد شده مي‌فرمايد: «دنيا پس از چموشي و سركشي، همچون شتري كه از دادن شير به دوشنده‌اش خودداري مي‌كند و براي بچه‌اش نگه مي‌دارد ـ به ما روي مي‌آورد... سپس آيه «و نريد ان نمن...» را تلاوت فرمود.» [2]

آن حضرت در تفسير آيه ياد شده مي‌فرمايد: «هم آل محمد (صلي الله عليه و آله) يبعث الله مهديهم بعد جهدهم فيعزهم و يذل عدوهم؛ اين گروه آل محمد (صلي الله عليه و آله) هستند، خداوند مهدي آنها را بعد از زحمت و فشاري كه بر آنان وارد مي‌شود بر مي‌انگيزد و به آنها عزت مي‌دهد و دشمنانشان را ذليل و خوار مي‌كند.» [3]

ب. «وَعَدَ اللّهُ الَّذينَ امَنوا مِنكُم و عَمِلوا الصّــلِحـتِ لَيَستَخلِفَنَّهُم فِي الاَرض...» [4]

خدا به كساني از شما كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده‌اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين ]خود[ قرار دهد...»

بسياري از مفسران معتقدند وعده الهي در آيه ياد شده، به حكومت حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) اشاره دارد و بي‌ترديد حكومت امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مصداق كامل اين آيه مي‌باشد.

درباره مدت حكومت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) روايات متعددي نقل شده است، دسته‌اي از روايات مدت حكومت آن حضرت را ده سال يا كمتر از ده سال مي‌دانند و برخي از روايات نيز مدت حكومت آن حضرت را هفت سال مي‌دانند و تأكيد دارند كه هر سال حكومت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) برابر با ده سال كنوني سالهاي ما است.

بنابراين، در زمان ظهور امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ظرف حوادثي كه در آن دوره رخ مي‌دهد به گونه‌اي است كه اگر در ظرف حوادث شرايط عادي دنيا ]پيش از ظهور[ اتفاق افتد، مقدار حركت و زمان حكومت آن حضرت طولاني‌تر خواهد بود.

ابوبصير از امام باقر (عليه السلام) در حديثي طولاني نقل مي‌كند كه «هنگامي كه قائم به پاخيزد به كوفه مي‌رود و... پس مدت هفت سال بر آن اقامت مي‌كند، هفت سالي كه هر سال آن برابر با ده سال از سال‌هاي شماست، سپس خدا هر چه بخواهد انجام مي‌دهد.» [5]

همچنين عبدالكريم خثعمي مي‌گويد: از امام باقر (عليه السلام) درباره مدت حكومت قائم (عليه السلام) پرسيدم؛ فرمود: «او هفت سال حكومت مي‌كند، روزها و شبها طولاني مي‌شود تا آن جا كه يک سال از سالهاي حكومت او به مقدار ده سال از سالهاي شما مي‌گردد، پس سالهاي حكومتش، هفتاد سال از سالهايي است كه شما مي‌شماريد.[6]

پي نوشت ها:

[1]. سوره قصص، آیه 5 و 6

[2]. ر.ک: شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 19، ص 29، داراحياءالتراث العربية، بيروت.

[3]. ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 51، ص 54، مؤسسه الوفاء، بيروت.

[4]. سوره نور، آیه 55

[5]. ر.ک: الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد، شيخ مفيد، ترجمه: سيد هاشم رسولي محلاتي، ج 2، ص 359، ح 8، انتشارات علميه اسلامية، تهران.

[6]. ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 52، ص 337، مؤسسه الوفاء، بيروت.