در مورد رجعت در اين دنيا ديدگاه‌های مختلفی وجود دارد که در اینجا به آنها اشاره می‌شود:

1- برخی معتقدند، رجعت همانند تمثلاتى است براى ارواح مومنين و ائمه اهل بيت (عليهم السلام) كه از دنيا رفته‌اند و دوباره روح آنان ظهور كرده و با بازگشت به این جهان،  تصرفاتى در اين عالم خواهند نمود.

اين تفسير گر چه به برخى از فلاسفه از قبيل مرحوم شاه آبادى و رفيعى قزوينى نسبت داده شده ولى با ظواهر ادله سازگارى ندارد.

2- برخی دیگر معتقدند که مقصود از رجعت، ظهور امام زمان (عليه السلام) و رجوع آن حضرت به مردم به جهت اقامه توحيد و عدل است.

اصل اين معنا گر چه صحيح است ولى اطلاق رجعت بر آن خلاف ظاهر ادله است.

3- دسته سوم هم معتقدند: مقصود از رجعت رجوع اتوه (علیهم السلام) به همراه عده‌اى از اموات به اين دنيا به جهت مصالحى خاص در عصر حكومت حضرت مهدى (عليه السلام) است. قائلین به این قول با استناد به روایات اهل بیت (علیهم السلام)، رجعت مومن‌ترین مومنان و کافرترین کفار را حتمی شمرده‌اند.

اين قول راى مشهور در میان شیعه و موافق ظواهر ادله مى‌باشد.