پاسخ:

سفير سوم امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، شيخ جليل ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي است. او در ابتداي امر وكيل ابي جعفر محمد بن عثمان عمروي بود كه بر املاک او نظارت داشت، تا آن كه وصيت با نص به او منتهي شد و هيچ كس در اين امر شک نداشت.[1]

برخي از شيعيان مالي را براي ابوجعفر عمروي به مقدار چهار صد دينار فرستادند تا به امام زمان (عليه السلام) برساند. ابو جعفر دستور داد تا آن را به حسين بن روح بدهند. او هنگامي كه ترديد و شک آن شخص را به جهت ثابت نشدن سفارتش ديد بار ديگر تاكيد كرد كه اين مبلغ را به حسين بن روح برساند زيرا اين دستور امام زمان (عليه السلام) است .

بعد از آنكه وضع مزاجي ابو جعفر عمروي بحراني شد، جماعتي از بزرگان شيعه از آن جمله ابو علي بن همام، ابو عبدالله بن محمد كاتب، ابو عبدالله باقطاني، ابو سهل اسماعيل بن علي نوبختي، ابو عبدالله بن وجناء و ديگر بزرگان بر او وارد شدند و عرض كردند: اگر بر شما اتفاقي افتاد چه كسي جانشين شما خواهد بود؟ ابو جعفر عمري فرمود: اين ابوالقاسم حسين بن روح قائم مقام من و سفير بين شما و صاحب امر (عليه السلام) است. او وكيل و ثقه و امين است پس در امورتان به او مراجعه نموده و در امور مهم بر او اعتماد نماييد، زيرا من به اين مطلب امر شده‌ام تا بر شما ابلاغ نمايم. [2]

ابوجعفر بن احمد متيل مي‌گويد: هنگام وفات محمد بن عثمان عمروي من بالاي سر او نشسته بودم و از او سؤ ال مي‌كردم و حسين بن روح نيز بر پايين پاي او قرار داشت. محمد بن عثمان روي به من نموده و فرمود: من امر شدم تا بر ابي القاسم بن روح وصيت كنم. من با شنيدن اين خبر از جاي خود بلند شده، حسين بن علي روح را به جاي خود بر بالاي سر محمد بن عثمان قرار دادم. [3]

جهت اين تاكيدات از ناحيه محمد بن عثمان بر وصايت حسين بن روح اين بود كه او چندان جايگاه ويژه‌اي در بين شيعيان به جهت ارتباط با امامان (عليهم السلام) نداشته است، اگر چه اگر از نزديكان خاص محمد بن عثمان بوده و سرّ سفارت دادن به او به جهت اخلاص و فداكاري او بوده است. وي بعد از وفات ابو جعفر عمروي به مدت 21 سال سفارت را بر عهده داشت. اولين نامه ‌اي را كه از حضرت دريافت كرد، مشتمل بر درود فراوان از جانب آن حضرت بر او بود. [4]

از آن زمان به وظيفه خود مشغول شد و روش او التزام به تقيه شديد و مضاعف بود، به حيثي كه اظهار اعتقاد به مذهب اهل‌سنت مي‌نمود تا از اين طريق بتواند به وظايف خود عمل كند. او در ايام سفارتش شديدا با انحرافات و ادعاهاي انحرافي سفارت مبارزه مي‌نمود تا آنكه در سال 326 هجري رحلت نمود.

پي‌نوشتها:

[1]. الغيبة، طوسي، ص372.

[2]. الغيبة، طوسي، ص371.

[3]. الغيبة، طوسي، ص370.

[4]. الغيبة، طوسي، ص372.

منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران