در این سوره سه آيه پیرامون بحث مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 3-33- 36

«و أذان من الله و رسوله الى الناس يوم الحج الا كبر» [1]

و اين اعلامى از ناحيه خدا و پيامبرش به (عموم) مردم در روز حج اكبر (روز عيد قربان) است.

امام باقر و امام صادق (عليهما السلام) فرمودند: «اين حج بزرگ، هنگام ظهور قائم ماست، كه مردم را به سوى خود دعوت كند». [2]

«هو الذى أرسل رسوله بالهدى و دين الحق ليظهره على الدين كله و لوكره ا لمشركون» [3]

او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاده تا او را بر همه آيين‌ها  غالب گرداند، هر چند مشركان، كراهت داشته باشند.

ابن بصير و سماعه هر دو از امام صادق (عليه السلام) روايت مى‌كنند كه آن حضرت، فرمود:

«به خدا سوگند، تأويل اين آيه تا ظهور قائم (عليه السلام) صدق نمى‌كند، زمانى كه حضرت قائم ظاهر شود، مشركى باقى نخواهد ماند، مگر آن كه خروج او را كراهت داند و مشركى باقى نماند مگر آن كه نابود مى‌شود تا جائى كه اگر كافرى در شكم سنگ سختى باشد، آن سنگ گويد، اى مؤمن در شكم من كافرى مستقر است، مرا بشكن و او را بكش. [4]

«إن عده الشهور عندالله اثتا عشر شهرأ فى كتاب الله يوم خلق السموات و الارض» [5]

تعداد ماه‌ها نزد خداوند در كتاب (آفرينش) الهى از آن روز كه آسمانها و زمين را آفريده، دوازده ماه است.

داود بن كثير از امام صادق (عليه السلام) روايت كرده است كه آن حضرت، فرمود:

«منظور از «عدة الشهور»، در اين آيه، اينها هستند:

ا- اميرالمؤمنين على بن ابی اطالب (عليه السلام).

2- حسن بن على (عليه السلام).

3- حسين بن على (عليه السلام).

4- على بن الحسين (عليه السلام).

5- محمد بن على (الباقر) (عليه السلام).

6- جعفر بن محمد (الصادق) (عليه السلام).

7- موسى بن جعفر (الكاظم) (عليه السلام).

8- على بن موسى (الرضا) (عليه السلام).

9- محمد بن علي (الجواد) (عليه السلام).

10- على بن محمد (الهادى) (عليه السلام).

11- حسن بن على (العسكرى) (عليه السلام).

12- حجت بن الحسن (المهدى) (عليه السلام).

سپس حضرت فرمود: اى داود آيا مى‌دانى نام آنان از چه زمانى بوده است؟ عرض كردم: خدا و رسولش و شما مى‌دانيد. حضرت فرمود: دو هزار سال قبل از اين كه خداوند متعال آدم را خلق نمايد.» [6]

«و قاتلوا المشركين كافة كما يقاتلونكم كافة» [7]

و با مشركان (به هنگام نبرد) دسته جمعى پيكار كنيد، همان گونه كه آنها دسته جمعى با شما پيكار مى‌كنند.

زراره مى‌گويد: از امام باقر (عليه السلام) تأويل اين آيه را پرسيدند و حضرت فرمود: «موقع تأويل اين آيه نرسيده، هر كس قيام قائم ما را درک كند و آن جناب را ببيند، تأويل آن را مى‌بيند و دين محمد (صلي الله عليه و آله) تا جائى كه شب و روز است، گسترش مى‌يابد، به گونه‌اى كه در پشت زمين مشركى نباشد. همان‌گونه كه خداوند فرموده است. [8]

پي‌نوشتها:

[1]. توبه، آيه 3.

[2]. الف ) بحار الانوار ج 51 ص 55 -   ب) اثبات الهدي ج 7 ص 99.

[3]. توبه آيه 33.

[4]. الف ) ينابيع الموده ص 423 - ب ) بحار الانوار ج 51 ص 50 - ج ) غايه المرام ص 732.

[5]. توبه آيه 36.

[6]. تفسير برهان ج 2 ص 123.

[7]. توبه بخشي از آيه 36.

[8]. ينابيع الموده ص 423.