در این سوره دو آيه پیرامون بحث مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 17-53

«فأخذتهم صاعقة العذاب الهون» [1]

صاعقه، آن عذاب خوار كننده، به خاطر اعمالى كه انجام مى‌دادند، آنها را فرو گرفت.

امام صادق (عليه السلام) در تأويل اين آيه شريفه، فرمود:

«صاعقه و عذاب در اين آيه، براى دشمنان دين و معاندين، همان شمشير امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشریف)، مى‌باشد، هنگامى كه او (قائم)، قيام كند» [2]

«و سنريهم آياتنا فى الآفاق و في أنفسهم حتى يتبين لهم أنه الحق» [3]

به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان مى‌دهيم تا حق آشكار گردد.

ابى‌بصير گويد: از امام باقر (عليه السلام) پيرامون این آيه، پرسیدم، حضرت فرمود:

«قدرت (وعظمت) خدا را در آفاق و در خودشان مشاهده كرده و براى آنان نمايان مى‌شود تا برايشان معلوم و روشن شود كه خروج قائم (عليه السلام) حق است، و از طرف خداوند است و خلق او را مي‌بينند و ناگزير از آن هستند.» [4]

روايت مشابهى نيز در تفسير همين آيه از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است.

پي‌نوشت:

[1]. سوره فصلت، آيه 17

[2]. الف) اثبات الهدي، ج 7، ص131 - ب) تفسير برهان، ج 7، ص108

[3]. سوره فصلت، آيه 53

[4]. الف) غاية المرام، ص 748 - ب) ينابيع المودة، ص 427 - ج) اثبات الهدي، ج 7، ص 128