در این سوره چهار آيه پیرامون بحث مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 8 ـ 9 ـ 10 ـ 38 الي 48
«فاذا نقر في الناقور. فذلک يومئذ يوم عسير. علي الكافرين غير يسير» [1]
هنگامي كه در صور دميده شود، آن روز، روز سختي بوده و براي كافران آسان نيست.
مفضل از امام صادق (عليه السلام) نقل مي‌كند كه حضرت فرمود:
«زماني كه در گوش قائم ندا شود و اجازه قيام به او داده شود، او قيام مي‌كند. پس آن روز، روز گرفتاري كفار است. سپس فرمود: در قرآن، مثل‌ها زده شده كه ما مي‌دانيم و بس و غير از ما كسي آنها را نمي‌داند».
آري چنين است ، قرآن داراي ابعاد زيادي است، ظاهر و باطني دارد كه فقط راسخون در علم كه امامان معصوم (عليهم السلام) باشند، بر آن واقفند و اين حقيقت در احاديث زيادي آمده است.
«كل نفس بما كسبت رهينة الا اصحاب اليمين في جنات يتسائلون عن المجرمين ما سلككم في سقر قالوا لم نک من المصلين و لم نک نطعم المسكين و كنا نخوض مع الخائضين و كنا نكذب بيوم الدين حتي أتانا اليقين فما تنفعهم شفاعة الشافعين.
هر كسي در گرو اعمال خويش است، مگر اصحاب اليمين (كه نامه اعمالشان را به نشانه ايمان و تقوي به دست راستشان مي‌دهند) آنها در باغهاي بهشتند و از مجرمان سئوال مي‌كنند: چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟ مي‌گويند: ما از نمازگزاران نبوديم و مستمند را اطعام نمي‌كرديم و پيوسته با اهل باطل، همنشين و همصدا بوديم و همواره روز جزا را انكار مي‌كرديم تا زماني كه مرگ فرا رسيد. لذا شفاعت شفاعت كنندگان به حال آنها سودي نمي‌بخشيد.
امام باقر (علیه السلام) در تفسیر این آیه، می‌فرمایند:
«اصحاب يمين، ما و شيعيانمان مي‌باشيم»
امام صادق (علیه السلام) نیز چنین می فرمایند:
«شيعيان ما اهل بيت در بهشت از مجرمين (كه بيرون بهشت هستند) مي‌پرسند: چه چيز شما را به دوزخ افكند؟ آنها مي‌گويند: ما نمازگزار نبوديم. يعني از شيعيان علي بن ابي طالب نبودند و باز مي‌گويند: و به درماندگان غذا نمي‌داديم و پيوسته با مردم گرافه‌گويي كرده و بيهوده به سر مي‌برديم و اين در روز ظهور قائم ماست. كه (يوم الدين) مي‌باشد چنان كه مي‌فرمايد: «يوم الدين (روز ظهور قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه )) را تكذيب مي‌كرديم تا امروز كه يقين به (روزهاي قائم) پيدا كرده‌ايم. شفاعت هيچ كس به حال آنها سود ندارد و پيامبر اكرم هم در روز رستاخيز از آنان شفاعت نخواهد كرد».
پي‌نوشت:
[1]. سوره مدثر، آيات 8 ـ 9 ـ 10
