در این سوره شش آيه پیراون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 47- 59- 69-77-83- 159
«يا أيها الذين اوتوا الكتاب آمنوا بما نزلنا مصدقاً لما معكم من قبل ان نطمس وجوهاً فنردها» [1]
اي كساني كه كتاب (خدا) به شما داده شده، به آنچه (بر پيامبر خود) نازل كرديم و هماهنگ با نشانه‌هايي است كه با شماست، ايمان بياوريد، پيش از آن كه صورتهايي را محو كنيم و سپس به پشت سر بازگردانيم.
جابر جعفي گويد:
«امام باقر (عليه السلام) درباره اين آيه (يا ايها الذين اوتوا الكتاب...) فرمودند: تنها سه تن از لشكريان سفياني كه زمين را در ستم و تباهي فرو مي‌برند، نجات مي‌يابند، خداوند چهره آنان را به طرف پشتشان بر مي‌گرداند و اين پيش آمد در زمان قيام قائم، مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشریف) روي مي‌دهد. [2]
«يا أيها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و أولي الامر منكم» [3]
اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد پيامبر خدا و صاحبان امر را.
مقصود از اولي‌الامر، 12 امام (عليه السلام) است كه اول آنان حضرت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب (عليه السلام) و آخر آنها حضرت بقيه الله مهدي منتظر (عليه السلام) مي‌باشد و اين ديدگاه اكثر دانشمندان اسلامي اعم از سني و شيعه است.[4]
«الذين انعم الله عليهم من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اولئک رفيقاً» [5]
خدا نعمت خود را بر آنها تمام كرده (و آنان را همنشين) پيامبران و صديقان و شهدا و صالحان كرد، چه خوب رفيقاني هستند.
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) درباره (و حسن اولئک رفيقاً) در آيه مذكور فرمودند:
«منظور قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است. [6]
«و قالوا ربنا لم كتبت علينا القتال لولا أخرتنا الي اجل قريب» [7]
و گفتند پروردگارا چرا جهاد را بر ما مقدر داشتي؟ چرا اين فرمان را كمي تأخير نينداختي؟
از امام حسن مجتبى و امام باقر (عليهما السلام) درباره اجل قريب روايت شده كه اشاره به قيام قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است. [8]
5«و لو ردوه الى الرسول و الى أولى الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم» [9]
و اگر به پيامبر و پيشوايان (كه قدرت و تشخيص كافى دارند) ارجاع كنند، از ريشه‌هاى مسائل آگاه خواهند شد.
منظور از اولى‌الامر حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) و يازده فرزندنش است كه آخر آنان حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است مى‌باشد. [10]
«و إن من اهل الكتاب الا ليؤمنن به قبل موته و يوم القيامة يكون عليهم شهيدا» [11]
و هيج يک از اهل كتاب نيست مگر اين كه قبل از مرگ به او ايمان آورد و روز قيامت گواهى بر آنها خواهد بود.
محمد بن مسلم از امام باقر (عليه السلام) چنین نقل مى‌كند كه اين آيه، اشاره به نزول حضرت عيسى (عليه السلام) پيش از قيامت و خواندن نماز پشت سر حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه الشریف) و ايمان آوردن ملت يهود و نصارى و غير آنها به حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه الشریف) مى‌باشد.[12]
پي‌نوشتها:
[1]. نساء آيه 47
[2]. الف) ينابيع الموده ص 421 - ب) اثبات الهدي ج 7 ص 97
[3]. نساء آيه 59
[4]. الف ) ينابيع الموده ص 116 - ب) تفسير نمونه ج 2 ص 442 نقل از بحر المحيط ج 3 ص 287 - ج ) تفسير برهان ج 1 ص 381 - د) تفسير فرات الكوفي ص 108
[5]. نساء 69
[6]. الف) شواهد التنزيل ج 1 ص 154 - ب) تفسير فرات كوفي ص 112 - ج) غايه المرام ص 728
[7]. نساء آيه 77
[8]. الف ) غايه المرام ص 728 - ب) تفسير نمونه ج 4 ص 15
[9]. نساء آيه 83
[10]. الف ) شواهد التنزيل ج 1 ص 150 - ب ) ينابيع الموده ص 118 - ج ) تفسير نمونه ج 5 ص 31 - د ) غايه المرام ص 325
[11]. نساء آيه 159
[12]. الف ) ينابيع الموده ص 421 - ب ) غايه المرام ص 228
