پاسخ:
آري، امیرالمومنین (علیه السلام)، در بسياري از روايات خویش، به غیبت امام زمان در آخر الزمان، اشاره نموده‌اند. از جمله؛
مرحوم صدوق (رحمة الله عليه)، در حديثي به سند خود از اميرالمومنين (عليه السلام) نقل كرده كه آن حضرت، فرمود:
«للقائم منا غيبة امرها طويل كاني بالشيعة يجولون جولان النعم في غيبته يطلبون المرعي فلا يجدونه الا فمن ثبت منهم علي دينه و لم يقس قلبه لطول امد غيبة امامه فهو معي في درجتي يوم القيامة ...» [1]
«براي قائم از ما غيبتي است كه زمان و مدت آن طولاني خواهد بود. گويا شيعه را مي‌بينم كه به مانند گوسفندان متحير و سرگردان به دنبال چراگاه مي‌گردند ولي آن را نمي‌يابند. آگاه باشيد هر كس كه در آن زمان بر دين خود ثابت قدم باشد و قلبش به جهت طولاني شدن مدت غيبت سخت نشود، او با من و در مرتبه من در روز قيامت خواهد بود ...»
نکته:
گذر از فتنه‌های نابودگر آخر الزمان و نگه‌داشتن ایمان در آن دوران و تحمل رنج و سختی عصر غیبت امام زمان و در عین حال همچنان معتقد و استوار بودن به وجود آن حضرت، آن قدر سخت و دشوار و حائز اهمیت است که امیرالمومنین (علیه السلام)، در این روایت بسیار جالب و عجیب، آن دسته از شیعیان مومنی را که بر اثر طولانی شدن غیبت، همچنان بر دین خود ثابت قدمند را هم رتبه خویش در قیامت معرفی نموده است و می‌دانیم که مرتبه آن حضرت در قیامت چنان والا و بلند است که در شرایط عادی و طبیعی دنیا برای هیچ کس از شیعیان، رسیدن به آن مرتبه دست‌یافتنی نخواهد بود.
پي‌نوشت:
[1]. ابن بابویه، كمال الدين و تمام النعمة، ص303؛ اعلام الوري، ص426؛ مجلسی، بحارالانوار، ج51 ،ص 109، ح1.
منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران
پاسخ:
مرحوم صدوق (رحمة الله عليه)، به سندش از امام رضا (عليه السلام)، نقل كرده كه آن حضرت، فرمود: «الرابع من ولدي ابن سيدة الاماء يطهر الله به الارض من كل جور و يقدسها من كل ظلم، و هو الذي يشک الناس في ولادته و هو صاحب الغيبتة قبل خروجه ...» [1]
«چهارمين از اولاد من كه فرزند بهترين زنان است خداوند به واسطه او زمين را از هر ظلمي پاک و پيراسته خواهد نمود و او كسي است كه مردم در ولادتش شک خواهند كرد و اوست صاحب غيبت قبل از خروجش ...»
و نيز به دعبل فرمود: «... يا دعبل! الامام بعدي محمد ابني و بعد محمد ابنه علي و بعد علي ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجة المنتظر في غيبته ...»[2]
«... اي دعبل! امام بعد از من، محمد فرزند من است و بعد از محمد، فرزندش علي و بعد از علي، فرزندش حسن و بعد از حسنف فرزندش حجت قائم است. كسي كه در غيتبش به انتظار او مي نشيند ...»
پي‌نوشتها:
[1]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 371؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 321، ح 29.
[2]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 372؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 154، ح 4.
منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران
