در این سوره، شش آیه در مورد مهدویت وجود دارد
«حتى إذا جائتهم الساعة بغتة» [1]
«تا هنگامى كه ناگهان ساعت (قيامت) فرا مى‌رسد.»
الساعة، اشاره به علائم و نشانه‌هاى آخرالزمان و پديد آمدن آنها پيش از ظهور و قيام حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه) است. [2]
«قل أرايتكم إن أتا كم عذاب الله أو أتتكم الساعه» [3]
«بگو اى محمد، آيا هيچ فكر كرده‌ايد اگر عذاب پروردگار به سوى شما آيد و يا ساعت (قيامت) بر پا شود.»
روايتى از پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) درباره ساعت قيامت نقل شده است كه قبل از آن 10 نشانه و آيات بروز خواهد كرد كه تمام آنها از علائم ظهور و قيام حكومت جهانى حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه) است. [4]
«فلما نسوا ما ذكروا به فتحنا عليهم أبواب كل شىء حتى اذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغتة فاذا هم مبلسون» [5]
«هنگامي كه (اندرزها سود نبخشيد) و آنچه به آنها يادآوري شده بود فراموش كردند، درهاي همه چيز (از نعمتها) را به روي آنها گشوديم تا (كاملاً) خوشحال شدند (و دل به آنها بستند) ناگهان آنها را گرفتيم (و سخت مجازات كرديم) در اين هنگام همه مأيوس شدند (و درهاي اميد به روي آنها بسته شد)»
ابي‌حمزه از امام باقر (عليه السلام) نقل مي‌كند كه حضرت درباره آیه «أخذهم بغتة فاذا هم مبلسون»، فرمود: يعني قيام القائم. [6]
«فان يكفر بها هولاء فقد وكلنا بها قوماً ليسوا بها بكافرين.» [7]
«و اگر نسبت به آن كفر ورزند (مهم نيست زيرا) كساني را نگاهبان آن ساخته‌ايم كه نسبت به آن كافر نيستند.»
امام صادق (عليه السلام) درباره آیه «قوما ليسوا بها بكافرين» فرمود: این آیه، اشاره به اصحاب و ياران حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه) است.[8]
«و تمت كلمه ربك صدقاً و عدلاً لا مبدل لكلماته و هو السميع العليم.» [9]
«و كلام پروردگار تو با صدق و عدل به انجام رسيد. هيچ كس نمي‌تواند كلمات او را دگرگون سازد و او شنونده دانا است.»
در بيش از ده حديث آمده كه آيه شريفه «و تمت كلمة ربک ...» ، بين دو چشم و يا بر بازو و يا بين دو كتف هر امامي نوشته شده است، و در زيارت نامه‌هاى اهل بيت (عليه السلام) كلمات الله، اطلاق بر أئمه اطهار (عليه السلام) شده است.نحن الكلمات التامات، كه اول آنها حضرت اميرالمومنين و آخر آنان حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است. [10]
«يوم يأتي بعض آيات ربک لاينفغ نفسا ايمانها لم تكن آمنت من قبل او كسبت في ايمانها خيرا، قل انتظروا و إنا منتظرون.» [11]
«آن روز كه اين آيات و نشانه‌ها تحقق پذيرد، ايمان آوردن افرادى كه قبلأ ايمان نياورده‌اند و يا عمل نيكى انجام نداده‌اند، سودى به حالشان نخواهد داشت، بگو (اگر كه شما چنين انتظارات غلطى داريد) انتظار بكشيد، ما هم انتظار (كيفر شما را) مى‌كشيم.»
على بن رباب از امام صادق (عليه السلام) نقل مي‌كند كه حضرت درباره اين آيه شريفه فرمود: مراد از (آيات) حضرت قائم (عليه السلام) است، سپس فرمود: در زمان ظهور و قيام حضرت مهدى (عليه السلام) ايمان آوردن كسانى كه پيش از قيام، ايمان نياورده بودند سودى ندارد، هر چند كه ايمان به امامان قبل از او داشته باشند.
آنگاه فرمود؟ خوشا به حال دوستداران قائم ما كه انتظار ظهور آن حضرت را در حال غيبت او دارند و خوشا به حال اطاعت كنندگان حضرتش در زمان ظهور، دوستان و اولياء خدا هستند، ترس و بيمى برايشان نيست و هيچ گاه محزون و غمناک نمی‌شوند. [12]
پي‌نوشت:
[1]. انعام ، آيه 21
[2]. المهدي في القرآن ص 43
[3]. انعام آيه 40
[4]. المهدي في القرآن ص 45 ، 10 نشانه ها مشروحا" ذكر شده مراجعه شود .
[5]. انعام آيه 44
[6]. الف) غايه المرام ص 226 - ب ) تفسير صافي ج 2 ص173
[7]. انعام آيه 89
[8]. الف ) ينابيع الموده ، ص 422 - ب ) غايه المرام ص 226
[9]. انعام ، آيه 115
[10]. تفسير اطيب البيان ج 5 ص 180
[11]. انعام آيه 158
[12]. الف) ينابيع الموده ص 422 - ب ) تفسير برهان ج 1 ص 564 - ج) غايه المرام ص 226 - د) بحار الانوار ج 1 ص 51
