در این سوره چهار آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 36-37-38-87

«قال رب فانظرني الى يوم يبعثون  قال فأنک من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم» [1]

گفت پروردگارا مرا تا روز رستاخيز مهلت ده، فرمود تو از مهلت يافتگانى، (اما نه تا روز رستاخير بلكه) تا روز وقت معينى.

وهب بن جمع گويد: از حضرت صادق (عليه السلام)، در مورد مراد از روز مذكور در اين آيات پرسیدم، حضرت فرمود: «اى وهب، آن روزى است كه پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) بعد از قيام قائم ما مهدى (عليه السلام) انتظار آن را مى‌كشد.» [2]

«و لقد آتيناک سبعأ من المثاني و القرآن العظيم» [3]

ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم.

امام صادق (عليه السلام) درباره سؤالى كه پيرامون اين آيه شريفه از حضرتش شد، فرمود: «ظاهرش سوره حمد است، هفت آيه دارد و دو مرتبه نازل شده يا اين كه در نماز تكرار مى‌شود و يا اين كه بهترين آيات است و باطنش فرزندم است و هفتمين آنها قائم (عليه السلام) است.[4]

پي‌نوشت:

[1]. سوره حجر، آیات 36 ـ 7 ـ 38

[2]. الف) ينابيع الموده، ص 424 - ب). اثبات الهديف  ج 7، ص 101

[3]. سوره حجر، آيه 87

[4]. الف) غايه المرام، ص 737 - ب) اثبات الهدي، ج 7، ص 101