در این سوره، دو آيه پیرامون مهدویت، مىباشد که عبارتند از آيات 56 ـ 69
«أن تقول نفس ياحسرتي على ما فرطت في جنب الله و إن كنت لمن الساخرين» [1]
افسوس بر من از كوتاهىهايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم و (آيات او را) به استهزا گرفتم.
على بن سويد از امام كاظم (عليه السلام) در تفسير آيه فوق چنین روايت مىكند كه حضرت فرمود:
«مراد از (جنب الله)، اميرالمؤمنين (عليه السلام) است. امامان و اوصياى بعد از آن حضرت نیز در مكان و مقام رفيع و والائى باشند، تا برسد به آخرین ايشان (خاتم الأوصياء) حضرت مهدى قائم (عليه السلام)» [2]
«و أشرقت الأرض بنور ربها» [3]
و زمين (در آن روز) به نور پروردگارش روشن مىشود.
در حديث مفصلى كه از امام هشتم (عليه السلام) نقل شده است، چنین آمده كه حضرت فرمود:
«به هنگام قيام فرزند چهارم از فرزندان من مهدى، زمين به نور پروردگارش، روشن و منور شود».[4]
همچنین امام صادق (عليه السلام) در حديثى فرمود:
«در وقت قيام، مردم نيازى به نور خورشيد و ماه ندارند، شب و روز يكى مىشود.» [5]
پينوشت:
[1]. سوره زمر، آيه 56
[2]. الف) ينابيع المودة، ص 495 - ب) تفسير صافي، ج 4، ص 326
[3]. سوره زمر، آيه 69
[4]. ينابيع المودة، ص 448
[5]. غاية المرام، ص 748