امام زمان (عجل الله نعالی فرجه الشریف)، شباهت‌های بسیاری با انبیای گذشته دارند، در اینجا، به بیان شباهت‌های آن حضرت با حضرت الیاس (علیه السلام) می‌پردازیم.

الياس (عليه السلام )، خداوند عمرش را ـ همچون خضر (عليه السلام) ـ طولاني ساخته است ، حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف)، نيز خداوند تعالي عمرش را طولاني نموده است.

الياس (عليه السلام)ـ مانند خضر (عليه السلام) ـ هر سال به حج مي‌رود و در آنجا با هم ملاقات مي‌كنند. دليل بر اين معني اينكه در تفسير امام حسن عسكري (عليه السلام) چنین آمده: پيغمبر اكرم (صلي الله عليه و آله) به زيد بن ارقم فرمود: اگر مي‌خواهي شر آنها (كفار و منافقين) به تو نرسد و نيرنگشان در تو كارگر نيافتد، هرگاه صبح كردي، بگو: «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»؛ به خداوند پناه مي‌برم از شيطان رانده شده. به درستي كه خداوند تو را از شر آنها حفظ مي‌كند كه آنها شيطان هستند كه بعضي از آنها به بعضي ديگر وحي مي‌كنند.) و اگر مي‌خواهي خداوند تو را از غرق شدن و سوختن و دزد، در امان بدارد، هرگاه صبح كردي، بگو: «بسم الله ما شاء الله لا يصرف السوء الا الله، بسم الله ما شاء الله لا يسوق الخير الا الله، بسم الله ما شاء الله مايكون من نعمة فمن الله، بسم الله ما شاء الله لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم، بسم الله ما شاء الله و صلي الله علي محمد و آله الطيبين». چرا كه هر كس هنگامي كه صبح كند، سه  مرتبه اين جملات را بگويد، از غرق شدن و سوختن و دزد، محفوظ ماند و هر آنكه سه مرتبه در شب اين كلمات را بخواند، تا صبح از غرق شدن و سوختگي و دزد ايمن خواهد بود  و خضر و الياس هر سال در مراسم حج همديگر را ملاقات مي‌كنند و وقتي از هم جدا مي‌شوند، با اين كلمات جدا مي‌شوند و اين شعار شيعيان من است و با اين شعار، دشمنان من از دوستانم جدا مي‌شوند، هنگام خروج قائم آنها. [1]

حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نيز هر سال به حج مي‌رود. [2]

الياس (عليه السلام) از قومش فرار كرد و از نظرشان غايب شد، هنگامي كه مي‌خواستند او را بكشند.

حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نيز از قوم خود فرار كرد و از ديده مردم غايب شد هنگامي كه مي‌خواستند آن حضرت را بكشند.

الياس (عليه السلام)، هفت سال غايب شد.

حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) هم معلوم نیست تا كي غيبتش ادامه خواهد داشت.

الياس (عليه السلام) در كوه دشواري سكونت كرد.

حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نیز در حديث علي به مهزيار اهوازي مروي در كمال الدين و بحارالانوار و تبصره الولي و غير اينها آمده كه فرمود: «پدرم ابو محمد (عليه السلام) به من سفارش كرد كه مجاورت نكنم قومي را كه خداوند بر آنها غضب كرده و لعنتشان نموده و براي آنان در دنيا و آخرت ننگ و خواري است و براي آنها عذاب دردناكي است و مرا دستور فرمود كه از كوهساران جز دشوار آنها و از بلاد جز جاهاي پست را برنگزينم و خداوند ـ مولاي شما ـ  تقيه را آشكار فرمود و آن را بر من گماشت، پس من در تقيه‌ام تا روزي كه اجازه داده شود، خروج نمايم. عرض كردم: اي آقاي من اين امر كي خواهد بود؟ فرمود: هرگاه بين شما و راه كعبه، فاصله و جدايي افتاد و آفتاب و ماه جمع شدند و كواكب و ستارگان آنها را در ميان گرفتند...» [3]

الياس (عليه السلام)، خداوند متعال به دعايش، يونس پيغمبر را در حالي كه كودک بود بعد از چهارده روز از فوتش زنده كرد ـ چنانكه در حديث آمده ـ [4]

حضرت قائم (عليه السلام) نيز خداوند متعال به بركتش و به دعايش، مردگان بسياري را زنده خواهد كرد، پس از گذشت سالها از مرگشان. از جمله اصحاب كهف و بيست و پنج نفر از قوم موسي ـ كه به حق قضاوت مي‌كنند و با آن عدالت مي‌نمايند ـ و يوشع بن نون، وصي حضرت موسي و مومن آل فرعون و سلمان فارسي و ابودجانه انصاري و مالک اشتر، كه در بحارالانوار و غير آن از امام صادق (علیه السلام) روايت شده است. [5]

الياس (عليه السلام)؛ را خداوند به آسمان برد.

الياس (عليه السلام )؛ به فرياد دردمندان مي‌رسد و گمشدگان مضطر را در بيابانها و دشتها راهنمايي مي‌كند و خضر آنها را در جزاير درياها فريادرسي مي‌نمايد. اين مطلب را مجلسي (ره) در كتاب حيات القلوب نقل كرده است.

حضرت قائم (عليه السلام) نيز به دردمندان رسيدگي مي‌كند و گمشدگان را هدايت مي‌نمايد و در خشكي و دريا ـ بلكه در زمين و آسمان ـ به فرياد بيچارگان مي‌رسد و اين است فضل الهي كه به هر كه بخواهد عنايت مي‌كند.

الياس (عليه السلام)، به اذن خداي تعالي، برايش از آسمان مائده آمد، چنانكه در تفسير برهان و غير آن از انس روايت شده كه گفت:

پيغمبر اكرم (صلي الله عليه و آله) از قله كوهي صدايي شنيد كه مي‌گفت: خدايا مرا از امت رحمت شده آمرزيده شده قرار ده. پيغمبر (صلي الله عليه و آله) به آنجا رفت، ناگاه ديد پيرمرد فرتوتي هست كه قامتش سيصد ذراع مي‌باشد، هنگامي كه رسول خدا را  ديد با او معانقه كرد سپس گفت: من هر سال يكبار غذا مي‌خورم و حالا وقت آن است. ناگاه مائده‌اي از آسمان فرود آمد و هر دو از آن خوردند، او الياس (عليه السلام) بود. [6]

حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نيز برايش مائده از آسمان نازل شد.[7]

پي‌نوشت:

[1]. تفسير العسكري، 5ج  چاپ جديد، ج 19

[2]. در بيان اين كه از آثار نيكي كه به وسيله دعا حاصل مي‌شود تاسي به آن حضرت است و عمري آن جناب را كنار بيت الله الحرام ديده بود كه چنين دعا مي كرد: اللهم انجز لي ما وعدتني، خدايا وعده‌اي كه به من داده‌اي تحقق بخش و در تاييد اين مطلب روايتي است در كمال الدين از عبيد بن زراره كه گفت: شنيدم امام صادق (عليه السلام) مي‌فرمود: مردم امامشان را نمي‌يابند پس او به موسم (حج) حاضر مي‌شود و آنان را مي‌بيند ولي آنها او را نمي‌بينند.(مولف)

[3]. تبصره الولي، 781 .

[4]. و گفته‌اند: آنكه خداوند به دعاي الياس زنده‌اش كرد، اليسع بوده است

[5]. بحار الانوار، 53 / 90.

[6]. البرهان، 4 / 33 .

[7]. بحار الانوار، 52 / 67