امام زمان (عجل الله نعالی فرجه الشریف)، شباهتهای بسیاری با انبیای گذشته دارند، در اینجا، به بیان شباهتهای آن حضرت با حضرت ایوب (علیه السلام) می‌پردازیم.
ايوب (عليه السلام)، هفت سال بر بلا صبر كرد ـ چنانكه از حضرت ابي عبدالله الصادق (عليه السلام) روايت شده . [1] خداوند متعال مي‌فرمايد: «انا وجدناه صابرا. نعم العبد انه اواب» [2]؛ همانا ما او را صبر كننده يافتيم، خوب بنده‌اي بسيار توجه كننده به سوي خدا.
حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نیز از هنگام وفات پدرش تا كنون، صبر كرده و معلوم نیست تا كي اين صبر ادامه خواهد داشت.
ايوب (عليه السلام)، يک يا دو چشمه از زمين برايش جوشيد، خداوند متعال مي‌فرمايد: «اركض برجلک هذا مغتسل بارد و شراب» [3]؛ پاي خود را محكم بر زمين بزن كه اين چشمه آبي براي شستشو و نوشيدن است.
حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نيز برايش چشمه از زمين جوشيده است. در اینجا خلاصه‌اي از آنچه قطب راوندي در كتاب الخرايج و فاضل مجلسي در بحار از كتاب الغیبة شيخ طوسي نقل كرده‌اند، مي‌آوريم.
شيخ طوسي به سند خود از ابوسوره روايت كرده که وي حضرت حجت (عجل الله تعالي فرجه الشریف) را هنگام مراجعت از كربلا در زيارت عرفه ملاقات كرده، ابو سوره مي‌گويد: آن شب راه مي‌رفتيم ناگاه بر قبرهاي مسجد سهله رسيديم، فرمود: اين منزل من است، سپس فرمود: تو به نزد ابن الزراري علي بن يحي مي‌روي و مي‌گويي، آن مالي كه چنين و چنان علامت دارد و در ... قرار دارد و با ... پوشانده شده به تو بدهد، عرض كردم: توكيستي؟ فرمود: من محمد بن الحسن هستم، سپس راه رفتيم تا هنگام سحر به نواويس رسيديم، نشست و با دست زمين را كند، ناگاه آب بيرون آمد، وضو گرفت و سيزده ركعت نماز خواند. پس از آن نزد ابن الزراري رفتم، درب را كوبيدم، گفت: تو كيستي؟ گفتم: ابوسوره هستم، شنيدم با خود مي‌گفت: مرا با ابوسوره چه كار؟ وقتي بيرون آمد، جريان را برايش گفتم، با من مصافحه كرد و صورتم را بوسيد و دستم را بر صورتش كشيد، سپس مرا داخل خانه برد و از پايين پاي تخت، كيسه را بيرون آورد. ابوسوره که زیدی مذهب بود، پس از آن، حق را شناخت و شيعه شد.[4]
ايوب (عليه السلام)، خداوند عزوجل، مردگاني را برايش زنده كرد، خداوند چنين می‌فرماید: «و آتيناه اهله و مثلهم معهم رحمة من عندنا و ذكري للعابدين» [5]؛ و خاندانش را باز آورديم و همانندشان را با آنها به او داديم، رحمتي از سوي ما و ياد آوري براي عبادت كنندگان.
حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) نيز خداوند مردگاني را برايش زنده مي‌گرداند.
پي‌نوشت:
[1]. بحار الانوار، مجلسی، 12 / 347
[2]. سوره ص، آيه 44
[3]. سوره ص، آيه 42
[4]. الخرايج و الجرایح، راوندی، ، 70
[5]. سوره انبياء، آيه 84
