در این سوره چهار آيه یرامون بحث مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 11-12-13- 10

«و كم قصمنا من قريه كانت ظالمة و انشأنا بعدها قومآ آخرين، فلما أحسوا بأسنا اذا هم منها يركضون، لاتركضوا و ارجعوا إلى ما أترفتم فيه و مساكنكم لعلكم تسئلون» [1]

«چه بسيار مناطق آبادى كه ستم در آن مى شد را ما در هم شكستيم و بعد از آنها قوم ديگرى روى كار آورديم. آنها هنگامى كه عذاب ما را احساس كردند نا گهان پا به فرار گذاشتند. فرار نكنيد، به زندگى پر ناز و نعمتتان و به مسكنهاى پر زرق و برقتان بازگرديد تا سائلان بيايند و از شما تقاضا كنند.»

امام باقر (عليه السلام) ذيل اين آيات می‌فرمایند:

زمانى كه حضرت قائم (عليه السلام)، ظهور كند، جمعى را مى‌فرستد تا بنى‌اميه را از شام به حضورش بياورند. بنى‌اميه چون اين خبر را مى‌شنوند به سوى روم فرار مى‌كنند. اهل روم، به آنها مى‌گويند ما نمى‌گذاريم داخل مملكت ما شويد، تا آن كه در دين ما وارد شده و نصرانى شويد؛ آنها صليب به گردن خودشان انداخته، وارد شوند، هنگامى كه اصحاب حضرت قائم (عليه السلام) وارد روم شوند، روميان از آنان امان و صلح مي‌طلبند، ايشان گويند: ما امان به شما نمى‌دهيم تا بنى اميه را تسليم نمائيد، رومیان هم، تمام افراد بني اميه را به اصحاب آن حضرت تحويل دهند، در آن وقت به آنها خطاب مى‌كند فرار نكنيد، به سوى شام برگرديد، بايد بازخواست شويد و از ايشان سؤال مي‌كنند،گنج ها را كجا پنهان كرده‌ايد و به چه علت حضرت سيد الشهداء (علیه السلام) و يارانش و ائمه و پيروان آنان را به قتل رسانديد؟ در آن هنگام با كمال حسرت و ندامت  مى‌گويند: واى بر ما كه مردمى ظالم و ستمگر بوديم، اصحاب آن حضرت  ايشان را با شمشير قهر خويش درو كرده و آنها را هلاک و نابود كنند. [2]

«و لقد كتبنا في الزبور من بعد الذكر ان الارض يورثها عبادي الصالحون» [3]

«ما در زبور بعد از ذكر (تورات) نوشتيم كه بندگان صالح من وارث (حكومت) زمين خواهند شد. از حضرت باقر و حضرت صادق (عليهما السلام)  روايت شده است كه می‌فرمایند: بندگان صالح مذكور در اين آيه كه زمين را به ارث مى‌برند، قائم و اصحاب او هستند. [4]

پي‌نوشت‌ها:

[1]. انبياء، آيات 11 ـ 12 ـ 13

[2]. الف) تفسير صافي ج3 ص332 - ب) تفسير برهان ج 3 ص 53

[3]. انبياء آيه 105

[4]. الف) ينابيع الموده ص 425 - ب) غايه المرام ص