ایشان سخنرانی خود را اینگونه آغاز کردند: در آیه 122 سوره توبه معروف به آیه نَفر (کوچ کردن) به حرکت انسان برای شناخت و تفقه در دین اشاره شده است. وظیفه انسان با توجه به آیات و روایات و عقل، حرکت به سوی دین شناسی است. و این یعنی مسئول بودن انسان و سوال از او در این مورد در روز قیامت. و همچنین به طور مثال روایاتی از نبی گرامی صلی الله علیه و آله مبنی بر سوال از ولایت امیرالمومنین علیه السلام و مواخذه انسان می باشد. یکی از مصادیق دین شناسی برپایی مجالس اهل بیت علیهم السلام و یا شرکت در آن می باشد، که خود امری واجب است؛ زیرا این مجالس، خود، درس دین شناسی اند. یکی دیگر از مصادیق دین شناسی توجه به برخی از زیارات یا دعاهای منسوب به اهل بیت عليهم السلام است مانند زیارتی که در روز غدیر توصیه شده و در آن عبارت السلام علیک یا دین الله القویم، حضرت امیر علیه السلام را دین الله توصیف کرده و تفقه در دین را همان ولایت معرفی می کند.
آیت الله میردامادی در ادامه اظهار داشتند: تفقه در دین از زمان پیامبر صلوات الله علیه و ائمه اطهار علیهم السلام در قالب رجوع مردم به این بزرگواران بوده و پس از آن رجوع به عالمان و بزرگان دینی همچون آیت الله آخوند ملاعلی همدانی تا به امروز ادامه دارد. برخی دیگر از مردم نیز برای تفقه در دین به سراغ مجالس اهل بیت علیهم السلام می رفته و می روند. که این امر مستلزم احاطه علمی و دینی مداحان است. مداحان برای مدح و ثرای اهل بیت علیهم السلام نیز باید به شعرا مراجعه کنند و شعرا نیز باید توجه داشته باشند که در اشعارشان توحید و شرط توحید را بیان کنند. در قرآن کریم نیز به این مسئله اشاره شده و شاعران به جز شاعرانی که توحید و شرایط آن را در شعر خود جای داده اند مورد مذمت قرار گرفته اند. شرط توحید، اهل بیت علیهم السلام و معرفت ایشان می باشد. به طور مثال شناخت امیر المومنین علیه السلام از طریق کتاب شریف نهج البلاغه میسر است و کنار گذاشتن آن به معنی فراموشی توحید است. دعای عرفه امام حسین علیه السلام نیز همین گونه است. این دعا، کربلای کلامی و عاشورا کربلای عملی و تدریس دعای عرفه است. به بیانی دیگر شرط توحید مکتب علوی و توجه به مسئله ولایت و امامت است که مثال بارز آن حدیث سلسة الذهب امام رضا علیه السلام می باشد.
ایشان دلیل بعثت پیامبران را با توجه به اظهارات خود پیامبران، نبوت رسول اکرم صلوات الله علیه و ولایت امیرالمومنین علیه السلام بیان کردند. و مباهله را مقدمه غدیر خم خواندند. از این روی که حضرت امیر علیه السلام عین و نفس رسول اکرم صلی الله علیه و آله می باشند.
در آخر ایشان به لزوم احترام به بزرگان دین و ذاکرین اهل بیت علیهم السلام و بزرگداشت مجالس دینی تاکید کردند. و به ذکر مصیبت سید الشهدا علیه السلام پرداختند.
در ادامه این مراسم به ذکر واقعه غدیر و مداحی و ذکر مصیبت امام حسین علیه السلام و یاران گرامیشان پرداخته شد و در آخر حضرت آیت الله بحر العلوم میردامادی دعا فرمودند.
