در این سوره دو آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 37-75
«فاختلف الاحزاب من بينهم» [1]
گروه‌ها از ميان پيروان او اختلاف كردند.
از اميرالمؤمنين (عليه السلام) درباره اين آيه شريفه، سؤال شد، حضرت فرمود: «در سه وقت منتظر فرج باشيد، پرسيدند كدام اوقات؟ فرمود: وقت اختلاف شاميان و آمدن پرچمهاى سياه از خراسان و حدوث فزع و بيم در ماه رمضان، گفتند: فزع چيست؟ فرمود: مگر اين آيه را نشنيده‌ايد: «اگر بخواهيم نشانه‌هايى از آسمان بر آنها بفرستيم كه گردن‌هايشان در برابرش، خاضع شود (سوره شعراء- آيه/ 4) اين نشانه‌اى است كه دختران را از پس پرده بيرون كشند و خوابها را بيدار و بيدارها را بيمناک كند».[2]
«حتى اذا راوا ما يوعدون اما العذاب و اما الساعة فسيعلمون من هو شر مكانا و اضعف جندا» [3] تا زمانى كه وعده الهى را با چشم ببينند؟ يا عذاب اين دنيا يا عذاب آخرت، آن روز است كه خواهند دانست چه كسى مكانش بدتر و چه كسى لشكرش ناتوان‌تر است؟.
ابوبصير از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده، كه حضرت فرمود:
«اذا راوا ما يوعدون»، قيام قائم ماست و آن ساعتى است كه پيروان باطل خواهند ديد و عذاب خدا را به دست تواناى قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشریف) خواهند ديد كه در پيشگاه امام زمان چه جاى بدى دارند و چقدر ناتوانند.[4]
پي‌نوشت:
[1]. مريم آيه 37
[2]. اثبات الهدي ج7ص421
[3]. مريم آيه 75
[4]. غايه المرام ص74
