در این سوره دو آیه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 41 و 42
«و استمع يوم يناد المنادي من مكان قريب. يوم يسمعون الصيحة بالحق ذلك يوم الخروج» [1]
گوش فرا ده و منتظر روزى باش كه منادى از مكان نزديک، ندا مى‌دهد. روزى كه همگان صيحه رستاخيز را به حق شنوند، آن روز، روز خروج است.
امام صادق (علیه السلام) پيرامون تفسير اين دو آيه شريفه، فرمودند:
«منادى به نام قائم و نام پدرش ندا مى‌دهد و (صيحه) در اين آيه، صداى آسمانى است كه در روز خروج حضرت مهدى قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) شنيده مى‌شود. [2]
پي‌نوشت:
[1]. سوره ق، آيات 41،42
[2]. الف) ينابيع المودة، ص 429 - ب) غاية المرام، ص751
