مقدمه
در شمارههاي پيشين به 15 پيام از پیامهای حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دولتمردان، اشاره كرديم و اينک برخي ديگر از پيامها را مدنظر قرار ميدهيم.
16. حكومت، وسيلهاي براي گسترش عدالت:
نبايد حكومتداري، هدف اصلي مسوولان نظام اسلامي باشد؛ بلكه بايد وسيلهاي براي گسترش عدالت در روي زمين باشد.
در روايتي درباره حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشریف) الشريف به نقل از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله)، آمده است:
«لا تنقضي الساعة حتي يملك الارض رجل من اهل بيتي يملا الارض عدلاً كما ملئت قبله جوراً...»، «قيامت برپا نميشود تا اينكه مردي از اهلبيتم، حاكم زمين گردد، آنگاه آن را پر از عدل خواهد كرد، همانگونه كه پيش از آن، پر از ظلم شده باشد...»
17. جلب خشنودي مردم:
كساني كه به حكومت يا پُست و مقامي رسيدند، بايد تا جايي كه ميتوانند به امور مراجعه كنندگان رسيدگي كنند و آنان را خشنود نمايند.
دربارة حكومت حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) چنین ميخوانيم:
الف. «يرضي في خلافته اهل الارض و اهل السماء و الطير في الجوّ»، در روزهاي خلافتش، اهل زمين و آسمان و پرندگان هوا، خشنود خواهند شد.» [1]
ب. «يرضي عنه ساكن السماء و ساكن الارض؛ ساكنان آسمان و زمين از او خشنود گردند.» [2]
ج. «يحبّه ساكن السماء و ساكن الارض... يتمني الاحياء الاموات ليروا العدل و الطمأنينة ...، اهالي آسمان و زمين، او را دوست ميدارند... و زندهها آرزو ميكنند، اي كاش مردهها هم زنده بودند تا عدالت و آرامش را به چشم خود ميديدند...» [3]
18. حفظ ارتباط مردمي:
مسئولان و دولتمردان به سبب مسائل امنيتي و اشتغالهاي بسياري كه دارند، نميتوانند ارتباط نزديكي با مردم داشته باشند؛ ولي وظيفه دارند، ارتباط مردمي را حفظ كرده و از درددل آنان آگاهي پيدا كنند، همانگونه كه حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در عصر غيبت صغری، ارتباط خود را با مردم از راه وكلا و سفيران حفظ نمود و بعد از آن هم در عصر غيبت كبري، خود حضرت هنگام ضرورت به فرياد شيعيان رسيده، رفع گرفتاري مينمايند.
امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در توقيع خود به شيخ مفيد ميفرمايند:
«إنّا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم و لولا ذلك لنزل بكم اللأواء و اصطلمكم الأعداء؛ ما در رسيدگي و سرپرستي شما، كوتاهي و اهمال نكرده، شما را از ياد نبردهايم كه اگر جز اين بود، دشواريها و مصيبتها بر شما فرود ميآمد و دشمنان، شما را ريشهكن مينمودند.»[4]
19. حضور غير علني ميان مردم:
اگر به سبب مصالح امنيتي و … مسوولان نميتوانند، ميان مردم باشند، بايد سرزده به ارگانها و ادارهها رفته، از درددل مردم آگاه شوند، همانگونه كه امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در عصر غيبت كبری ميان مردم آمده، به آنان رسيدگي ميكنند.
20. زندگي ميان مردم:
حاكمان اسلامي، بايد ميان مردم زندگي كرده، از وضع زندگي آنان آگاه باشند.
در حديثي درباره حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) آمده است:
«... يعيش فيهم ...؛ ... حضرت مهدي (عليه السلام)، ميان مردم زندگي ميكند...»[5]
21. دستور به عدالت محوري:
حاكم اسلامي، بايد به واليان خود دستور دهد تا جايي كه ميتوانند، عدالتگستر باشند.
در حديثي درباره حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ميخوانيم:
«... يبعث المهدي الي أمرائه بسائر الأمصار بالعدل بين الناس ...؛ ... حضرت مهدي (عليه السلام)، اميران و كارگزاران خود را به شهرها ميفرستد و دستور ميدهد، عدالت را ميان مردم اجرا كنند…»[6]
22. معيار اخلاص در گزينش وزيران:
رئيس دولت اسلامي وظيفه دارد در گزينش وزيران، دو چيز را معيار قرار دهد، يكي برتري در دانش (تعهّد و تخصّص) و ديگري اخلاص در عمل.
در حديثي از امام جواد (عليه السلام) نقل شده كه فرمود: «... فاذا اجتمعت له هذه العدة من اهل الاخلاص اظهر الله امره...؛ ... هنگامي كه براي حضرت مهدی، اين شماره از مخلصان فراهم شود، خداوند، امر او را آشكار خواهد نمود ...»[7]
پينوشتها:
[1]. اربلی، كشف الغمه، ج 3، ص269 و مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص80.
[2]. همان، ص471.
[3]. اربلی، كشف الغمه، ج 2، ص469.
[4]. طبرسی، احتجاج، ج 2، ص323؛ راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائج، ج 2، ص903، مجلسی، بحارالأنوار، ج53، ص175، ح7.
[5]. بشارة المصطفى، ص383.
[6]. منتخب الأثر، ص593، ح 4.
[7]. ابن بابویه، كمال الدين، ص378، ح 2؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص283، ح 10.
منبع: ماهنامه موعود، ش14
نویسنده :علی اصغر رضوانی