در این سوره دو آيه پیرامون بحث مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 81 و 88

«الي يوم الوقت المعلوم» [1] تا روز و زمان معينى.

از امام هشتم حضرت رضا (عليه السلام) پيرامون اين آيه، سئوال شد، حضرت فرمود:

«مراد، روز خروج قائم ماست و هركس قبل از خروج قائم ما تقيه را ترک كند، از ما نيست. به حضرت گفته شد: يابن رسول الله، قائم از شما أهل بيت كيست؟ حضرت فرمود: چهارمين نسل از فرزندانم، پسر سيده كنيزان. خداوند متعال توسط او زمين را پاک و پاكيزه و از ستم و ظلم، تقديس و تطهير مى‌نمايد و اوست كه مردم، در ولايت او شک مى‌كنند و اوست صاحب غيبت قبل از خروج و پس از خروج (و ظهور) زمين را به نور خود منور مى‌كند و عدالت را در بين مردم مى‌گستراند (در آن زمان) كسى به كسى ستم نخواهد كرد و اوست كه زمين (و زمان) همواره در خدمت اوست. هنگام ظهور، منادى از آسمان ندا مى‌كند و صداى او را تمام اهل زمين مى‌شنوند، كه درباره حضرت (جهت پيروزى او) دعا مى‌كند و مي‌گويد: اى اهل عالم، حجت خدا ظاهر شد و او در كعبه است. از او پيروى كنيد. به درستى كه حق با اوست و در اوست.» [2]

«و لتعلمن نبأه بعد حين» [3] و خبر آن را بعد از مدتى مى‌شنويد.

عاصم بن حميد از حضرت باقر (عليه السلام) روايت كرده كه حضرت باقر (عليه السلام) فرمود: «حتما خواهيد دانست خبر او را، يعنى خبر قائم (عليه السلام) را هنگام ظهورش» [4]

پي‌نوشت‌ها:

[1]. سوره ص، آيه 81

[2]. فرائد السمطين، ج 2، ص 337

[3]. سوره ص، آيه 88

[4]. الف) ينابيع المودة، ص 249 - ب) غاية المرام، ص 747