مقالات
آیات مهدویت در سوره نحل
در این سوره سه آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 1- 16-43
«أتى أمر الله فلا تستعجلوه» [1]
فرمان خدا (مجازات مشركان و مجرمان) فرارسيده است. براى آن شتاب نكنيد.
از امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمودند:
«هرگاه خداوند اراده فرمايد تا قيام قائم (عليه السلام) صورت پذيرد، جبرئيل را به صورث يک پرنده سفيد درآورده كه يک پا بر كعبه و يک پا بر بيت المقدس قرار مىدهد و با بلندترين صدا فرياد مىزند: «أتى امر الله فلا تستعجلوه» فرمان خدا آمد، تعجيل نكنيد. آنگاه امام صادق (عليه السلام) فرمودند: در اين هنگام حضرت قائم (عليه السلام) در كنار مقام ابراهيم، حاضر مىشوند و دو ركعت نماز مىخوانند. [2]
«و علامات و بالنجم هم يهتدون» [3]
و نشانههايى قرار داده و آنها به وسيله ستارگان هدايت مىشوند.
داود جصاص میگوید: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم، كه فرمود:
«مقصود از «نجم» رسول الله (صلي الله عليه و آله) است و «علامات»، امامان (عليهم السلام) مىباشند. [4]
«فاسألوا أهل الذكر إن كنتم لاتعلمون» [5]
اگر نمىدانيد، از اهل دانش سؤال كنيد.
(اهل الذكر) آل محمد (عليهم السلام) مىباشند.
مردى به نام حرث ميگويد: از أميرالمؤمنين، على (عليه السلام) درباره آيه «فاسألوا اهل الذكر» سؤال نمودم. حضرت فرمود: «به خدا سوگند، درست است كه ما (اهل ذكر و اهل علم و معدن التنزيل) هستيم. از پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) شنيدم كه مىفرمود: منم شهر علم و على درب آن، هر كس طالب علم است، از درب آن وارد شود». [6]
از عبدالله عجلان از امام باقر(عليه السلام) در تفسير كلام خدا «فاسألوا اهل الذكر» روايت شده كه رسول الله (صلي الله عليه و آله) فرمود: «مقصود از (ذكر)، منم و (اهل الذكر)، امامان (عليهم السلام) هستند.[7]
پينوشتها:
[1]. سوره نحل، آيه 1
[2]. غاية المرام، ص 727 - اثبات الهدي، ج 7، ص 102
[3]. سوره نحل، آيه 16
[4]. الف) شواهد التنزيل، ج 1، ص327 - ب) غاية المرام، ص 737 - ج) تفسير فرات بن ابراهيم كوفي، ص432
[5]. سوره نحل، آیه43
[6]. شواهد النتزيل، حسکانی، ج 1، ص 334
[7]. الف) اصول الكافي، کلینی، ج 1، ص 403 - ب) تفسير برهان، ج 2، ص
مهدویت در سوره ملک
در این سوره یک آیه پیرامون بحث مهدویت وجود دارد
«قل أرأيتم إن أصبح مآؤكم غورا فمن يأتيكم بماء معين» [1]
بگو: به من خبر دهيد، اگر آبهاى (سرزمين) شما در زمين فرو رود، چه كسى مىتواند آب جارى در دسترس شما قرار دهد؟
ابوبصير از امام صادق (عليه السلام) نقل مىكند كه حضرت در تأويل اين آيه شريفه فرمودند:
«يعنى اگر امامتان غايب شود، كيست که امام ظاهرى برايتان آورد که خبرهاى آسمان و زمين و حلال و حرام خدا را برايتان بيان كند؟» [2]
امام باقر (عليه السلام) نیز ذیل این آیه، میفرمایند:
«اين آيه در حق امام قائم (عليه السلام) نازل گرديد».
پينوشت:
[1]. سوره ملک، آيه 30
[2]. الف) تفسير صافي، ج 5، ص 5 و 2 - ب) اثبات الهدي، ج7، ص 136 - ج ) ينابيع المودة، ص 42
آیات مهدویت در سوره معارج
در این سوره دو آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 26 ـ 44
«و الذين يصدقون بيوم الدين» [1] و آنها كه به روز جزا ايمان دارند.
امام باقر (عليه السلام) در تفسیر این آیه، فرمودند:
«مراد از يوم الدين در اين آيه، روز ظهور و خروج حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است.[2]
«خاشعة ابصارهم ترهقهم ذلة ذلک اليوم الذي كانوا يوعدون» [3]
در حالي كه چشمهاي آنها از شدت وحشت به زير افتاده و پردهاي از ذلت و خواري آنها را پوشانده است (و به آنها گفته ميشود) اين همان روزي است كه ما به شما وعده دادهايم.
شرف الدين نجفي ذيل اين آيه شريفه از حضرت باقر (عليه السلام) روايت كرده كه حضرت فرمود: «روز موعود، روز ظهور و خروج حضرت قائم «عجل الله تعالي فرجه الشریف» ميباشد. [4]
پينوشت:
[1]. سوره معارج، آيه 26
[2]. غاية المرام، ص 754 - بحار الانوار، ج 51، ص62
[3]. سوره معارج، آيه 44
[4]. تفسير برهان، ج 4، ص386
آیات مهدویت در سوره مریم
در این سوره دو آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 37-75
«فاختلف الاحزاب من بينهم» [1]
گروهها از ميان پيروان او اختلاف كردند.
از اميرالمؤمنين (عليه السلام) درباره اين آيه شريفه، سؤال شد، حضرت فرمود: «در سه وقت منتظر فرج باشيد، پرسيدند كدام اوقات؟ فرمود: وقت اختلاف شاميان و آمدن پرچمهاى سياه از خراسان و حدوث فزع و بيم در ماه رمضان، گفتند: فزع چيست؟ فرمود: مگر اين آيه را نشنيدهايد: «اگر بخواهيم نشانههايى از آسمان بر آنها بفرستيم كه گردنهايشان در برابرش، خاضع شود (سوره شعراء- آيه/ 4) اين نشانهاى است كه دختران را از پس پرده بيرون كشند و خوابها را بيدار و بيدارها را بيمناک كند».[2]
«حتى اذا راوا ما يوعدون اما العذاب و اما الساعة فسيعلمون من هو شر مكانا و اضعف جندا» [3] تا زمانى كه وعده الهى را با چشم ببينند؟ يا عذاب اين دنيا يا عذاب آخرت، آن روز است كه خواهند دانست چه كسى مكانش بدتر و چه كسى لشكرش ناتوانتر است؟.
ابوبصير از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده، كه حضرت فرمود:
«اذا راوا ما يوعدون»، قيام قائم ماست و آن ساعتى است كه پيروان باطل خواهند ديد و عذاب خدا را به دست تواناى قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشریف) خواهند ديد كه در پيشگاه امام زمان چه جاى بدى دارند و چقدر ناتوانند.[4]
پينوشت:
[1]. مريم آيه 37
[2]. اثبات الهدي ج7ص421
[3]. مريم آيه 75
[4]. غايه المرام ص74