مقالات
آیات مهدویت در سوره لیل
در این سوره چند آيه پیرامون مهدویت وجود دارد.
«و الليل اذا يغشي، و النهار اذا تجلي» [1]
قسم به شب، در آن هنگام كه جهان را بپوشاند و قسم به روز، هنگامي كه تجلي كند».
محمد بن مسلم گويد: از حضرت باقر (علیه السلام)، تاويل آيات فوق را سوال نمودم. حضرت در پاسخ، فرمود:
«مراد از ليل، (اولي) و (دومي) است كه تاريكي جهل و ستم آنها، روشنائي اميرالمومنين (علیه السلام) را در خلافتي كه براي خودشان تشكيل دادند، پوشانده و حق آن بزرگوار را غصب نمودند و آن حضرت صبر كرد تا دولت آنها به پايان رسيد و مقصود از نهار ( وجود مقدس) حضرت قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است، چون ظاهر شود باطل را محو نموده و از بين ببرد، و در قرآن خداوند مثلهايي براي مردم زده ولي مخاطب قرآن پيامبر اكرم و ما ائمه هستيم و مثلهاي قرآن را جز ما كسي نميداند و نميفهمد» . [2]
پي نوشت:
[1]. سوره ليل، آيات 1 و 2
[2]. الف) غاية المرام، ص757 - ب) تفسير صافي، ج ،5 ص 336
آیات مهدویت در سوره لقمان
در این سوره دو آيه پیرامون مهدویت وجود دارد که عبارتند از آيات 20-23
«و أسبغ عليكم نعمة ظاهرة و باطنة» [1]
و (خداوند متعال)، نعمتهاي خود را- چه نعمتهاى ظاهر و چه نعمتهاى باطن- بر شما گسترده و افزون ساخته است.
حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) فرمود:
«نعمت ظاهري، امام ظاهر است و نعمت باطنى، امام غايب است كه از ديدگان مردم پنهان مىشود و گنجهاى زمين براى او آشكار میگردد و هر چيز دورى برايش نزديک باشد». [2]
«و من يسلم وجهه الى الله و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقى و الي الله عاقبه الأمور»[3]
كسي كه رخ خود را تسليم خدا كند در حالي كه نيكوكار باشد به دستگيره محكمي چنگ زده
(و به تكيهگاه مطمئني تكيه كرده است) و عاقبت همه كارها به سوي خدا است.
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) فرموده:
«هر كسي از امامان و فرزندان حسين (عليه السلام) اطاعت كند، به تحقيق اطاعت خدا را نموده و هر كس از دستورات ايشان تخلف نمايد، بدون ترديد نافرماني خدا كرده زيرا كه ايشان دستگيره محكم و تكيهگاهی مطمئن و وسيلة (تقرب) به سوى پروردگار مىباشند». [4]
امامان از فرزندان إمام حسين (عليه السلام) نه نفرند. اول آنها سجاد (عليه السلام) و آخر آنان حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) است كه در كتب عامه و خاصه نام آنها آمده است.
پينوشت:
[1]. سوره لقمان، آيه 20
[2]. الف) تفسير صافي، ص 148 - ب) الصراط المستقيم، ج 2، ص 229 - ج) بحار الانوار، ج 51، ص 64
[3]. سوره لقمان، آيه 22
[4]. ينابيع المودة، ص 445
مهدویت در سوره کهف
در این سوره يک آيه پیرامون مهدویت وجود دارد و آن آيه 9 این سوره است
«ام حسبت ان اصحاب الكهف و الرقيم كانوا من آياتنا عجبا» [1]
آيا گمان كردى اصحاب كهف و رقيم از آيات شگفت ما بودند؟
از ابن عباس روايت شده، كه رسول الله (صلي الله عليه و آله) فرمود: «اصحاب كهف، ياران حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه الشریف) هستند.[2]
ابن فارسى از امام صادق (صلي الله عليه و آله) روايت كرده كه فرمود:
«در هنگامى كه ظهور حضرت قائم (عليه السلام) فرا مىرسد، بيست و هفت نفر از قوم حضرت عيسى (عليه السلام) يعنى همان كسانى كه به حق هدايت مىيابند و بدان باز مىگردند و هفت نفر از اصحاب كهف و يوشع بن نون و ابودجانه انصارى و مقداد بن اسود و مالک اشتر، اين گروه در كنار حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه الشریف) به عنوان ياران و حكمرانان (اطراف حضرت) مىباشند. [3]
پينوشتها:
[1]. سوره كهف، آيه 9
[2]. آيات الولاية، نقل از الدر المنثور سيوطيف ج 4، ص 212
[3]. آيات الولاية، نقل از برهان، ج 2، ص 457
مهدویت در سوره قمر
در این سوره تنها يک آيه پیرامون مهدویت وجود دارد و آن آيه یکم این سوره است
«اقتربت الساعة و انشق القمر» [1]
قيامت نزديک شد و ماه از هم شكافت.
مفضل بن عمر از امام صادق (عليه السلام) روايتى را نقل مىكند كه حضرت درباره اين آيه شريفه فرمود: ساعت قيام قائم (عليه السلام)نزديک است. [2]
پينوشت:
[1]. سوره قمر، آيه 1
[2]. الف) ينابيع المودة، ص 428 - ب) تفسير صافي، ج 5، ص 99