پاسخ:

آري، امیرالمومنین (علیه السلام)، در بسياري از روايات خویش، به غیبت امام زمان در آخر الزمان،  اشاره نموده‌اند. از جمله؛

مرحوم صدوق (رحمة الله عليه)، در حديثي به سند خود از اميرالمومنين (عليه السلام) نقل كرده كه آن حضرت، فرمود:

«للقائم منا غيبة امرها طويل كاني بالشيعة يجولون جولان النعم في غيبته يطلبون المرعي فلا يجدونه الا فمن ثبت منهم علي دينه و لم يقس قلبه لطول امد غيبة امامه فهو معي في درجتي يوم القيامة ...» [1]

«براي قائم از ما غيبتي است كه زمان و مدت آن طولاني خواهد بود. گويا شيعه را مي‌بينم كه به مانند گوسفندان متحير و سرگردان به دنبال چراگاه مي‌گردند ولي آن را نمي‌يابند. آگاه باشيد هر كس كه در آن زمان بر دين خود ثابت قدم باشد و قلبش به جهت طولاني شدن مدت غيبت سخت نشود، او با من و در مرتبه من در روز قيامت خواهد بود ...»

نکته:

گذر از فتنه‌های نابودگر آخر الزمان و نگه‌داشتن ایمان در آن دوران و تحمل رنج و سختی عصر غیبت امام زمان و در عین حال همچنان معتقد و استوار بودن به وجود آن حضرت، آن قدر سخت و دشوار و حائز اهمیت است که امیرالمومنین (علیه السلام)، در این روایت بسیار جالب و عجیب، آن دسته از شیعیان مومنی را که بر اثر طولانی شدن غیبت، همچنان بر دین خود ثابت قدمند را هم رتبه خویش در قیامت معرفی نموده است و می‌دانیم که مرتبه آن حضرت در قیامت چنان والا و بلند است که در شرایط عادی و طبیعی دنیا برای هیچ کس از شیعیان، رسیدن به آن مرتبه دست‌یافتنی نخواهد بود.  

پي‌نوشت:

[1]. ابن بابویه، كمال الدين و تمام النعمة، ص303؛ اعلام الوري، ص426؛ مجلسی، بحارالانوار، ج51 ،ص 109، ح1.

منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران

پاسخ:

آري، در بسياري از روايات به اين موضوع اشاره شده است؛ به عنوان نمونه، ابن عباس در حديثي از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نقل مي‌كند كه آن حضرت، فرمود: «... و جعل من صلب الحسين ائمة يقومون باءمري و نحفظون وصيتي التاسع منهم قائم اهل بيتي و مهدي امتي اشبه الناس بي في شمائله و اقواله و افعاله . يظهر بعد غيبة طويلة و حيرة مضلة فيعلن امر الله و يظهر دين الله جل و عز ...» [1]

«و از صلب حسين، اماماني قرار داد كه به امر من قيام كرده و وصيت مرا حفظ خواهند نمود. نهمين از آنها قائم اهل بيت من و مهدي امت من است. او شبيه‌ترين مردم به من در شمايل و اقوال و افعال است. بعد از غيبتي طولاني و حيرتي گمراه كننده، ظهور خواهد كرد. آن گاه امر خدا را اعلان كرده و دين او را ظاهر خواهد نمود.»

امام علي (عليه السلام) نيز از رسول خدا (صلي الله عليه و آله)، روايت كرده كه فرمود: «ثم يغيب عنهم امامهم ما شاءالله و يكون له غيبتان احداهما اطول من الاخري ...» [2]

«آن گاه امامشان از ميان آنها تا هر زمان كه خدا خواهد غايب خواهد شد. براي او دو غيبت مقرر شده كه يكي از آن دو از ديگري طولاني تر است ...»

جابر بن عبدالله انصاري نیز از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) پرسيد: «و للقائم من ولدك غيبة؟ قال: اي و ربي. ثم قرء هذه الاية: و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين» [3] [4]

«آيا براي قائم از اولاد تو غيبت است؟

حضرت فرمود: آري به خدا سوگند

آن گاه اين آيه را قرائت نمود: و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين.»

پي‌نوشتها:

[1]. ابن بابویه، كمال الدين و تمام النعمة، ص256؛ مجلسی، بحارالانوار، ج36، ص227، ح3.

[2]. مجلسی، بحارالانوار، ج52 ،ص380.

[3]. سوره آل عمران، آيه141.

[4]. مجلسی، بحارالانوار، ج51، ص73 ،ح18؛ ابن بابویه، كمال الدين و تمام النعمة، ص287.

منبع:

موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران

پاسخ:

آري، از جمله موضوعاتي كه قبل از ولادت امام مهدي (عليه السلام)، اتفاق افتاد كه آن را مي‌توان زمينه ساز امامت حضرت مهدي (عليه السلام) در كودكي دانست، ولادت امام جواد و امام هادي (عليهما السلام) است؛ زيرا امام جواد در هشت سالگي يا هفت سالگي و امام هادي هم در سن شش سالگي به امامت رسيدند و لذا بعد از آنكه شيعه به امامت اين دو امام اعتقاد پيدا نمود، اين مسائله زمينه ساز اعتقاد به امامت حضرت مهدي (عليه السلام) و رفع استبعاد از امامت آن حضرت، در سنين پنج سالگي شد.

منبع:

موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران

پاسخ:

در پاسخ به این پرسش، می‌گوییم  

اولا، غيبت امام به جهتي از ناحيه ما مي باشد ، لذا در ظهور او نيز عملكرد ما دخيل است.

ثانیا، در عصر غيبت هرگز حدود الهي و تنفيذ احكام و دعوت به حق و جهاد با دشمنان تعطيل نمي‌گردد، بلكه بنا بر توكيل عام از جانب امام زمان (عليه السلام)، اين امور به فقها واگذار شده است.

ثالثا، برخی از علما معتقدند، امام گر چه غايب است ولي نسبت به احكام كلي جنبه نظارتي داشته و حافظ مجموعه شريعت است و لذا در صورتي كه اجماعي بر خلاف حق تشكيل شود، دخالت كرده و القاي خلاف مي‌نمايد.

رابعا،  وجود امام، واسطه فيض الهي و علت غايي خلقت است و بدون او زمين مضطرب خواهد شد و لذا او واسطه تكوين نيز مي‌باشد.

خامسا، امام گر چه از انظار عموم مردم غايب است ولي نسبت به نفوس قابلیت هدايت باطني دارد، او هر نفسي را كه قابل هدايت ببيند از راه باطن به حق و حقيقت رهنمون خواهد ساخت.

منبع:

موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران

پاسخ:

مرحوم صدوق (رحمة الله عليه)، به سندش از امام رضا (عليه السلام)، نقل كرده كه آن حضرت، فرمود: «الرابع من ولدي ابن سيدة الاماء يطهر الله به الارض من كل جور و يقدسها من كل ظلم، و هو الذي يشک الناس في ولادته و هو صاحب الغيبتة قبل خروجه ...» [1]

«چهارمين از اولاد من كه فرزند بهترين زنان است خداوند به واسطه او زمين را از هر ظلمي پاک و پيراسته خواهد نمود و او كسي است كه مردم در ولادتش شک خواهند كرد و اوست صاحب غيبت قبل از خروجش ...»

و نيز به دعبل فرمود: «... يا دعبل! الامام بعدي محمد ابني و بعد محمد ابنه علي و بعد علي ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجة المنتظر في غيبته ...»[2]

«... اي دعبل! امام بعد از من، محمد فرزند من است و بعد از محمد، فرزندش علي و بعد از علي، فرزندش حسن و بعد از حسنف فرزندش حجت قائم است. كسي كه در غيتبش به انتظار او مي نشيند ...»

پي‌نوشتها:

[1]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 371؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 321، ح 29.

[2]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 372؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 154، ح 4.

منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران

پاسخ:

عبدالعظيم حسني مي‌گويد:

من بر آقايم محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن ابيطالب (عليه السلام)، وارد شدم به قصد اينكه از او درباره قائم سؤال كنم كه آيا او مهدي است يا ديگري، حضرت ابتدائا فرمود: «... يا اباالقاسم! ان القائم منا هو المهدي الذي يجب ان ينتظر في غيبته و يطاع في ظهوره و هو الثالث من ولدي ...» [1]

«اي اباالقاسم! همانا قائم از ما همان مهدي است كه واجب است در غيبتش انتظار او را كشيده و هنگام ظهورش از او اطاعت شود و او سومين از اولاد من است ...».

صقر بن ابي دلف مي‌گويد:

به امام جواد (عليه السلام) عرض كردم: چرا قائم را منتظر خوانند؟

آن حضرت فرمود: «زيرا براي او غيبتي است كه روزهايش زياد و مدتش طولاني خواهد بود. مخلصين در انتظار خروج او به سر خواهند برد، و شک كنندگان او را انكار خواهند كرد ...». [2]

پي‌نوشتها:

[1]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 377؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 156، ح1.

[2]. ابن بابویه، كمال الدين، ص 378؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص30 ،ح 4.

منبع: موعود شناسي و پاسخ به شبهات، علي اصغر رضواني، انتشارات مسجد مقدس جمكران